Joan Margarit y Friedrich Gulda - Poema el tocadiscos

Mi homenaje en esta tarde para Joan Margarit.


EL TOCADISCOS

Un mueble de madera, grande, oscuro,
y barnizado como un espejo:
mi padre no dejaba
que nadie más que él lo manejase.
Ponía cada vez el mismo disco,
como si así intentara averiguar,
desesperadamente,
por qué, al escucharlo, llegaba a algún lugar.

Robert Schumann, Concierto para Piano.
El intérprete era Friederich Gulda.
Continúo escuchándolo y recuerdo
la calle de casitas en Las Palmas.
Cada una tenía una cabra en la azotea.
Al fondo, el mar.


EL TOCADISCOS (en català)

Era un moble de fusta, gran i fosc,
envernissat com un mirall:
el meu pare no va permetre mai
que algú que no fos ell el fes anar.
Tornava a posar sempre el mateix disc,
com si intestés desesperadament
saber per què, escoltant-lo,
arribava a algun lloc.

Robert Schumann, Concert per a piano
interpretat per Frierich Gulda.
Continuo escoltant-lo i recordo
un carrer de casetes a Las Palmas,
totes amb una cabra en el terrat.
Al fons, el mar.

Joan Margarit - Se pierde la señal 
edición bilingüe (Visor de poesía)


Rosa María Vargas

Comentarios

Entradas populares de este blog

¿Cómo definen la poesía los propios poetas o a sí mismos?

Casida de la rosa - Federico García Lorca

Tierra de ángeles - Película recomendada por Emilio Carrillo